Thema: deel één

Een tijdje geleden kreeg ik een bericht van een oud Flater die ik nog ken van mijn eerste jaren in de Flaat. Hij was zijn zolder aan het opruimen en had nog een videoband liggen van het Flaat Fiasco Festival 1998 en van een playbackshow. Dat zal 1997 geweest zijn. Of ik die toevallig gedigitaliseerd had. Ik heb hem gevraagd de video’s nog even te bewaren aangezien ik dat nooit heb gedaan. Wellicht iemand anders wat ik voor hem zou navragen. Bij deze dus.

En ik begon te denken. Waarom geen playbackshow meer? In de eerste jaren werd de avond aan elkaar geluld door Krokowil. En dat deed hij goed. Onder invloed dus ongeremd. Ging altijd prima. Maar toen hij eind jaren 90 met pensioen ging, was er niemand die hem durfde op te volgen. De lat lag te hoog. Er is ooit nog een dappere poging ondernomen, maar het haalde het gewoon niet bij de gekke capriolen van bovengenoemde persoon.

Onder die druk hoeft de nieuwe lichting niet gebukt te gaan. Zij kennen Krokowil tenslotte niet. Toen wij zestien jaar geleden stront lazarus onze act opvoerden, zaten zij tenslotte nog in hun pyjama naar Hennie Huisman te kijken. Dat niveau is met gemak te overstijgen. En je hebt een top avond. Want is het niet fijn om geschminkt als smurf een metal act op te voeren? Of verkleed als punker je zelf gemaakte instrumentarium aan gort te slaan nog voor het nummer dertig seconden onderweg is, zodat je de rest van het nummer maar een beetje staat te springen op het podium? Datzelfde podium dat ooit in de hens heeft gestaan, vanwaar curry door de zaal gespoten is. En tijdens Mooi Man van Mannenkoor Karrespoor moest je geen last van je luchtwegen hebben zoveel balen stro vlogen er door de lucht. Dat is toch leuk?

Ook alle geheimzinnigheid rondom een act nam steeds grotere proporties aan en juryleden werden steeds corrupter. Er werd bier aan ze uitgedeeld. Er is zelfs ooit een jurylid geweest die met een bak shoarma naar huis ging. Zijn favoriete maal. De corrupte bende van de FIFA is er niets bij. Hier werd pas omgekocht.

En daarom deze open vacature. Er loopt vast wel een persoon rond die geen last heeft van plankenkoorts. Die het leuk vind om één avond de meest verrassende acts aan elkaar te lullen. Kledingadvies? Gekleed in trainingspak in foute kleuren. Waarschijnlijk alleen nog verkrijgbaar bij de Zeeman of de betere kringloopwinkel. Maar bovenal moet je tegen drank kunnen, want als presentator sta je niet droog.

Maar voor een geslaagde avond zijn ook pleebekkers nodig. Dus kruip uit je schulp en zet jezelf voor gek, want om het op de zang bewegen met je lippen gaat het helemaal niet. Het is leuk als je het kan, maar uiteindelijk gaat het om een zo gek en origineel mogelijke act. Voor mij hoeven jullie het niet te doen. De spullen in mijn verkleedkist verzamelen momenteel stof, wachtend op een tweede leven. Dus voor pruiken, oren, neuzen, brillen en een roze boa kun je altijd bij mij terecht.