Donderdag pamflet

Donderdag avonden in de Flaat. Ik ben bijna vergeten hoe ze ook alweer waren. De laatste twee jaar was ik vaak thuis op die dag. Mijn lieve vrouw trainde dan altijd voor de voetbal wedstrijd op zondag die eigenlijk nooit doorging vanwege slecht weer of te weinig speelsters bij één van de twee ‘elftallen’. Ik bleef thuis. Onze zoon was nog iets te jong om zelf zijn fles en fruithap te maken.

Uiteraard waren er soms mogelijkheden om wel te gaan. En dan deed ik eens een beetje gek en ging gewoon. Maar vaker was ik gewoon burgerlul en lag ik met een zak chips en een pilsje op de bank een Steven Seagal film te kijken. Om maar wat te noemen. Want helemaal van ’s-Gravenzande naar Naaldwijk fietsen op een donderdag avond en ook nog terug; ik moest er vaak niet aan denken. Ik hoor het je denken en nee; er is niets mis met Steven Seagal films die voor Under Siege kwamen. Maar dat is een andere discussie. Wellicht zal ik een lans breken voor de fluisterende aikido acteur in één van mijn volgende columns.

Nu wil ik een lans breken voor de donderdag avonden. Onze tweede zoon is inmiddels geboren en mijn vrouw heeft intussen door dat ze vaker thuis was op zondag dan dat ze op een knollenveld een bal probeerde te raken. Dat gaf mij vrij spel om mezelf weer in te schrijven voor de donderdag lijst. Eén van mijn goede voornemens voor 2014 is vaker op donderdag avond naar de Flaat. Die moet weer worden opgeëist door de 25-plussers van deze tijd. Ik zie mijzelf nu op een zeepkist staan met mijn gebalde vuist in de lucht en mijn andere arm achter mijn rug.

“Wij hebben ook recht op onze avond. Slap ouwehoeren met op de achtergrond de deuntjes van weleer! Praten over nadruppelen en allerlei andere lichamelijk klachten onder het genot van een sapje. Terwijl de nieuwe lichting zich afvraagt wat voor klote muziek de jaren tachtig en negentig eigenlijk hebben voortgebracht! Net als wij dat overigens deden, want ook ik vroeg mij ooit af hoe je in godsnaam kon houden van post-punk en new wave om maar wat obscure genres te noemen. En dat je toen maar het besluit nam dat de vrijdag en zaterdag toch meer te bieden hadden. Beste 25-plussers: onze donderdagen zijn gekomen. Het is tijd om te oogsten en te claimen wat van ons is!”

Als ik de draaierslijst voor de komende tijd zo zie, zit dat helemaal snor. Sommigen zullen zeggen:
Rem, waar heb je het over? Ik ben er al bijna iedere week.” Ik kan in ieder geval niet beloven dat ik er iedere donderdag zal zijn. Mijn vrouw heeft al aangegeven ook weg te willen. Ook zij heeft kwaaltjes en anekdotes die ze wil delen terwijl ze aan een fles bier aan het lurken is. En af en toe zend RTL7 een Steven Seagal film uit die ik wel weer eens een keer wil zien.